Прамова Яніны Крайнік-паэта-партызана брыгады полымя, якая дзейнічала на тэрыторыі нашага раёна, была прамоўлена на 36 годдзе пасля перамогі ў ВАВ.
У гэтым артыкуле гэтак жа прывядзем кароткія звесткі з біяграфіі Яніны Ігнацьеўны Крайнік (гл. ніжэй).
Уводзіны
Сябры!
Вось ужо 36 гадоў аддаляюць нас ад суровых дзён фашысцкага нашэсця, але ніколі не забудуцца захаваныя ў памяці ваенных гадоў: страшныя зверствы фашыстаў, гора і чалавечыя трагедыі.
Але з гонарам ўспамінаюцца карціны помсты ворагу, масавы ўдзел сов. людзей у барацьбе і поспехі ў перамозе над ворагам.
Маладое пакаленне праца. Пухавіцкага р-на можа ганарыцца сваім старэйшым пакаленнем. Людзі розных узростаў, Не шкадуючы жыцця, разили ворага.
Я прысвяціла камсамольцам Пух. р-на, якія аддалі жыццё за Радзіму, наступныя радкі:
Верш з прамовы Яніны Крайнік, прысвечаны пухаўчанам
Сыны и дочери р-на,
Враги встречали вы в штыки
В бою сражались до патрона
Гордятся вами земляки.
И не один путь родные
Горячей кровью окропил
Да будут те места святые
Где смолк Карнейчик Михаил
И где Терешко Антонина
Слезами материнских глаз
Ласкала маленького сына
Прижав к груди последний раз.
Где Калесенко Николая
Сразили в битве роковой
И где он, кровью истекая,
Врага бил верною рукой.
Где комсомольцы умирали
В тяжелом роковом бою
И клятву верности сдержали,
Победе отдав жизнь свою.
Нам не забыть тебя Громацкий,
Веселый смелый наш Антон
Твой юный пыл, задор казацкий
Твои походы в гарнизон.
Холмы и холмики Подкосья.
Бессмертной юности покой.
Как в бурю стойкие колосья
Всем сыны неравный бой.
Многие ушли от нас уже в послевоенные годы.
На каждой встрече мы
Кого-то недосчитываем, кого-то недостаёт.
Недвецкая, Андросик Саша
Андрюк Евгений и Сенько.
В расцвете лет, о юность наша
Расстаться с жизнью не легко.
Но месть врагу сильнее смерти!
Любимая, отчизна-мать.
Шли, не колеблясь, твои дети
Тебя, родная, защищать.
Памяць жыве. Ніхто не забыты, нішто не забыта
Піянерскай дружыне 136 шк. гара. Мінска прысвоена імя нашай брыгады “Полымя”
Школа стварыла выдатны музей, прысвечаны бр. «Полымя». Арганізавана была сустрэча ў Дзень Перамогі ў 1978 г.на якую запрошаны былі былыя партызаны, чые адрасы яны знайшлі. Многія, прысутныя тут, былі на гэтай сустрэчы. Гэта была незабыўная цёплая, душэўная сустрэча.
У вестыбюлі школы на ўсю сцяну намаляваны бярозавы гай, тут усталявалі на п’едэстале бюст Евг. Фед. Філіпскіх.
Прамова Яніны Крайнік у 36 гадавіну з Дня Перамогі ў ВАВ
Яніна Ігнацьеўна Крайнік - фрагменты біяграфіі
Янина Игнатьевна Крайник родилась в 1908 году на территории Пуховичского района (ранее Игуменского уезда) – поселок Устье.
До начала ВОв являлась учительницей в школе.
С началом Великой Отечественной войны, стала активно помогать партизанам. Известно, что с июля 142 года Янина Игнатьевна стала связной партизанского отряда пламя. За свои действия была награждена медалью “Партизан Отечественной войны” I степени; была представлена к награде “За боевые заслуги”.
Яніна Ігнацьеўна Крайнік нарадзілася ў 1908 годзе на тэрыторыі Пухавіцкага раёна (раней Ігуменскага павета) – пасёлак вусце.
Да пачатку ВАВ з’яўлялася настаўніцай у школе.
З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны, стала актыўна дапамагаць партызанам. Вядома, што з ліпеня 142 года Яніна Ігнатаўна стала сувязной партызанскага атрада. За свае дзеянні была ўзнагароджана медалём” Партызану Айчыннай вайны “I ступені; была прадстаўлена да ўзнагароды”за баявыя заслугі”.
Вядома, што ў біяграфіі Яніны Ігнацьеўны паказаная нацыянальнасць – беларуска. У партыі не было.
У ўзнагародных дакументах адзначаецца, што герой неаднаразова была на мяжы жыцця і смерці, аднак, заўсёды выяўляла цуды кемлівасці, што дапамагло выжыць. Яе каштоўныя дадзеныя ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі не раз ратавалі партызан, бо яна інфармавала аб накіраванні карных атрадаў. Спрыяла мноству паспяховых аперацый.
У 1943 годзе пражывала ў вёсцы Балачанка Пухавіцкага раёна.
Способствовала множеству успешных операций.
